(1) Enes bin Malik (Radiyallahu Anh) şöyle dedi: Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: “Bir adam evinden çıktığı vakit: بِسْمِ اللهِ، تَوَكَّلْتُ عَلىَ اللهِ، لاَ حَوْلَ، وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ

Okunuşunu dinlemek için tıklayınız.

“Bismillahi Tevekkeltu Alellahi La Havle Ve La Guvvete İlla Billahi. Allah’ın adıyla. Allah’a tevekkül ettim/dayandım. Güç ve kuvvet, ancak Allah’ındır derse, o zaman kendisine şöyle denilir: Sen doğru yola iletildin ve sen kâfi gelindin. (Yani isteklerin yerine getirildi) ve sen (düşmanlarına karşı) korundun! Buna müteakiben şeytanlar ondan uzaklaşırlar. Diğer bir şeytanda ona şöyle der: Doğru yola iletilmiş, kendisine kâfi gelinmiş (yani isteklerin yerine getirilmiş) ve (düşmanlarına karşı) korunmuş bir adama sen ne yapabilirsin ki!? (Yani onu nasıl yoldan çıkartıp saptırabilirsin ki!?)

Ebu Davud 5095, Tirmizi 3426, 3648, İmam Nevevî el-Ezkâr 40, Albânî Sahîhu’l-Cami’ 6419

(2) Ummu Seleme (Radiyallahu Anha) şöyle dedi: Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), menzilinden/evinden çıktığın zaman muhakkak başını semaya kaldırır ve şöyle derdi: اللَّهُمَّ! إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَضِلَّ، أَوْ أُضَلَّ، أَوْ أَزِلَّ، أَوْ أُزَلَّ، أَوْ أَظْلِمَ، أَوْ أُظْلَمَ، أَوْ أَجْهَلَ، أَوْ يُجْهَلَ عَلَيَّ “Ey Allah’ım! Kuşkusuz ki, ben sapıklığa düşmekten veya sapıklığa düşürülmekten, zillete düşmemden/ayağımın kaymasından veya zillete düşürülmekten/ayağımın kaydırılmasından, zulmetmekten veya zulmedilmekten, cehalete düşmekten veya cahil bırakılmaktan Sana sığınırım.”

Tirmizi 3427, 3649, İbni Mace 3884, Ebu Davud 5094, İmam Nevevî el-Ezkâr 40, Nesei Sünen’i Suğra 8/268, Beyhakî 1/